Home

အသံထြက္ ကုထံုး( မင္းလူ )

အသံထြက္ ကုထံုး

သူ(စာေရးဆရာ)သည္ ညေနတိုင္းလိုလို လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္ျဖစ္ေလ့ရွိ၏။ သူ႔လိုပင္ ပံုမွန္လာထိုင္တတ္သူအခ်ိဳ ႔ႏွင့္
စကား၀ိုင္းဖြဲ႔တတ္သည္။ ရံုးပိတ္ရက္ဆိုလွ်င္ ၀န္ထမ္းေတြပါ လာထိုင္တတ္သျဖင့္ လူပိုစံုသည္။
ေျပာၾကတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကေတာ့ မ်ိဳးစံုပဲ။ တစ္ခါတစ္ေလ ဦးတည္ခ်က္မရွိဘဲ ေထြရာေလးပါးျဖစ္တတ္သည္။
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း တစ္ေယာက္ေယာက္က မိမိအေတြ႔အႀကံဳ သို႔မဟုတ္ မိမိစိတ္ကူးတစ္ခုကို ေျပာျပရာမွ ထိုအေၾကာင္းကို ေခါင္းစဥ္တတ္ၿပီး ၀ိုင္း၀န္းေဆြးေႏြးၾကသည္။ မ်ားေသာအားျဖစ္ေတာ့ လတ္တေလျဖစ္ေပၚေနေသာ စိတ္၀င္စားစရာ သတင္းထူးေတြအေၾကာင္းေျပာျဖစ္ၾက၏။
ခုေလာေလာဆယ္ မပါမျဖစ္တဲ့ကိစၥကေတာ့ ငလ်င္အေၾကာင္းပင္ျဖစ္၏။ အေရွ ႔ေတာင္အာရွႏွင့္ ေတာင္အာရွအေရွ ႔ျခမ္းတစ္ေလွ်ာက္လူသိန္းခ်ီၿပီးအသက္ဆံုးရႈံးခဲ့ၾကရေသာ ကပ္ဆိုးႀကီးျဖစ္၏။ ငလ်င္ဒဏ္ထက္ ေနာက္ဆက္တြဲ ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ
ဆူနာမီေရလိႈင္းဒဏ္ေၾကာင့္ ေသဆံုးရသူေတြက ပိုၿပီးမ်ားျပားခဲ့၏။

ဒီထဲမွာမွ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ လူအေသအေပ်ာက္ အနည္းဆံုးျဖစ္ခဲ့၏။ ခုလိုျဖစ္ရတာကေတာ့ အျပင္းထန္ဆံုး ငလ်င္ႀကီး၏ ဗဟိုခ်က္ႏွင့္ေ၀းကြာေနျခင္း၊ ကမ္းရိုးတန္းေဒသမ်ားတြင္ လူေနက်ဲပါးျခင္း၊ ေရတိမ္ပိုင္းမ်ား
ျဖစ္ေနျခင္း၊ ဆူနာမီလိႈင္းႀကီး၏အရွိန္ကို ဟန္႔တားကာကြယ္ေပးေသာ သႏၱာေက်ာက္တန္းမ်ား သဘာ၀အတိုင္းရွိေနေသးျခင္း တို႔ေၾကာင့္ျဖစ္သည္ဟု တခ်ိဳ႕ ကသံုးသပ္ၾကသည္။

'' အဲဒီေန႔မနက္ ကၽြန္ေတာ္က အုန္းႏို႔ေခါက္ဆြဲ ထိုင္စားေနတာ မိုက္ခနဲ၊မိုက္ခနဲ ျဖစ္သြားေတာ့ အုန္းႏို႔ေၾကာင့္ ေသြးတက္ၿပီလို႔
ထင္တာေပါ့ '' ဟု တစ္ေယာက္ကေျပာေတာ့ ေနာက္တစ္ေယာက္က....
'' ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီလိုပဲ၊ ဟတ္အတက္၀င္ၿပီလို႔ ထင္ေနတာ၊ ေဘးကပစၥည္းေတြပါ သြက္သြက္ခါေနတာ ေတြ႔ေတာ့မွ
ငလ်င္လႈပ္မွန္းသိတာ ''
'' ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္း လူက ယိမ္းထိုးလာေတာ့ ေလျဖတ္ၿပီထင္ၿပီး လန္႔သြားတာပဲ ''
'' ဒီၾကားထဲ ေကာလဟာလေတြက ျဖစ္လုိက္ေသးတယ္၊ ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ႏွနာရီမွာ ငလ်င္ထပ္လႈပ္မယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ေလ....''
'' ငလ်င္ဘယ္ေတာ့လႈပ္မယ္ဆိုတာကို ေခတ္အမီဆံုး အတိုးတက္ဆံုးႏိုင္ငံႀကီးေတြမွာေတာင္ ႀကိဳတင္ခန္႔မွန္းႏိုင္တာမွ မဟုတ္တာ။ အဲဒီလိုသာ ရေၾကးဆိုရင္ ဟိုတစ္ခါ ဂ်ပန္မွာလႈပ္သြားတဲ့ ကိုေဘးငလ်င္ႀကီးကို ေရွာင္ႏိုင္ရမွာေပါ့၊ မဟုတ္ဘူးလား '' စာေရးဆရာကေျပာသည္။
'' ဆူနာမီေရလိႈင္းကေတာ့ ငလ်င္ဗဟိုခ်က္နဲ႔ ခရီးအကြာအေ၀းကို လုိက္လို႔ မိနစ္ပိုင္း၊ နာရီပိုင္းေလာက္ႀကိဳတင္သိႏိုင္တယ္တဲ့။
အဲဒီအခ်က္နဲ႔ ေရာေထြးၿပီး ေတာင္ထင္ေျမာက္ထင္ ျဖစ္ကုန္တာလည္း ပါတယ္ဗ်။ ''
'' လူေတြကေတာ့ သူမ်ားေျပာရင္ ယံုၾကတာပဲ။ အိမ္ေပၚမွာမေနရဲလို႔ဆိုၿပီး လမ္းေပၚမွာတစ္ခ်ိန္လံုးဒုကၡ ခံၿပီးထြက္ထိုင္ေနတဲ့
လူေတြကို ကၽြန္ေတာ္က ငလ်င္လႈပ္မယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွႀကိဳတင္ခန္႔မွန္းႏိုင္တာ မဟုတ္ဘူးလို႔ေျပာေတာ့ မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္က ဘာျပန္ေျပာသလဲ သိလား ''...
'' ဘာတဲ့လဲ..... ''
'' ငလ်င္ ဘယ္ေတာ့လႈပ္မယ္ဆိုႀကိဳမေျပာ ႏိုင္သလို ေနာက္ထပ္မလႈပ္ေတာ့ပါဘူးလို႔လည္း ႀကိဳတင္ၿပီး အာမခံႏိုင္လို႔လားတဲ့။ ''
စာေရးဆရာက ေခါင္းတစ္ခ်က္ဆတ္ၿပီး...........
'' အင္းေလ.......ေၾကာက္တယ္ဆိုတာကို အျပစ္လို႔ေျပာဖို႕ကေတာ့ ခက္သားကလား၊ လူေတြမွာကလည္း ဒီအသက္ကေလးတစ္ေခ်ာင္းပဲ ရွိၾကရွာတာကိုး '' ဟုေျပာသည္။

ထိုစဥ္မွာ ဆရာ၀န္ေရာက္လာသည္။ ဆရာ၀န္သည္ ပံုမွန္လာေနၾကမဟုတ္။ ေဆးရံုကတာ၀န္ၿပီးလွ်င္ ေဆးခန္းကို တန္းေျပးရသူျဖစ္၏။ ေဆးရံုနားရက္ရမွ ေဆးခန္းမသြားခင္ ၀င္လာတတ္သူျဖစ္၏။ ဦးေႏွာက္ႏွင့္ အာရံုေၾကာ အထူးကု ဆရာ၀န္ႀကီးတစ္ဦး၏ ေဆးခန္းမွာ လက္ေထာက္အျဖစ္၀င္လုပ္ရင္း ပညာဆည္းပူးေနသူလည္း ျဖစ္၏။
'' ငလ်င္အေၾကာင္း ေျပာေနၾကတာမွ ဟုတ္ရဲ ႔လား '' ဟု ဆရာ၀န္က ေမးသည္။
“ ဒါပဲေျပာစရာရွိတာကိုး ဆရာရဲ ႔ ”
“ ေအးဗ်ာ.....ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒါပဲေျပာမလို႔ပါပဲ။ ငလ်င္နဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ထူးျခားတဲ့ လူနာတစ္ေယာက္ ေတြ႔ခဲ့ရတယ္ဗ် ”
အားလံုးက စိတ္၀င္စားသြားသည္။ ဆရာ၀န္က ဆက္ေျပာ၏။
“ ဦးေႏွာက္မွာ တစ္စံုတစ္ခုေၾကာင့္ ဒဏ္ရာရၿပီး အတိတ္ေမ့သြားတဲ့ လူနာတစ္ေယာက္ဟာ ေနာက္တစ္ခါ ေခါင္းကို မေတာ္တဆ ထိခိုက္မိၿပီး ျပန္ေကာင္းသြားတယ္ ဆိုတာမ်ိဳးေတြ ရုပ္ရွင္ေတြထဲမွာ ေတြ႔ဖူးတယ္ မဟုတ္လား ”
ေခါင္းညိတ္ၾကသည္။
“ တကယ္ေတာ့ အဲဒါမ်ိဳးေတြျဖစ္တတ္တယ္ဆိုေပမယ့္ ရုပ္ရွင္ေတြ၊ ၀တၳဳေတြထဲမွာေလာက္ေတာ့ မလြယ္ပါဘူး။ အေတာ္ျဖစ္ေတာင့္ျဖစ္ခဲပါဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ ေဆးခန္းမွာ ဒါမ်ိဳးဆန္ဆန္ ေတြ႔ခဲ့ရတယ္ဗ်။ ”
“ ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ ဆရာ ”
“ ခါးဆစ္ရိုးထိခိုက္မိၿပီး ေအာက္ပိုင္းမလႈပ္ရွားႏိုင္တဲ့ လူနာဗ်၊ အရိုးအေနအထားပ်က္သြားလို႔ အာရံုေၾကာမႀကီးကို ဖိမိၿပီးျဖစ္တာ၊ ခြဲစိတ္ကုသလို႔လည္း ရေကာင္းရႏိုင္ေပမယ့္ တပ္အပ္ေကာင္းသြားမယ္လို႔ မေျပာႏိုင္ဘူး။ ဒါနဲ႔ ေသာက္ေဆး၊ ထိုးေဆးနဲ႔ ကုေနရတာ ”
ထိုလူနာက ရွစ္ထပ္တိုက္ခန္းမွာေနျခင္းျဖစ္၏။ ငလ်င္လည္းလႈပ္ေရာ သူ႔ေရာဂါကို ေမ့ၿပီး ေၾကာက္လန္႔တၾကား ရုန္းကန္ထေျပးရာက ေၾကာရိုးအေနအထား ျပန္မွန္ေကာင္းသြားျခင္း ျဖစ္သည္ဆို၏။
“ ခုဆိုရင္ လူေကာင္းမကတိလို လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္ေသးေပမယ့္ အမွီအတြယ္နဲ႔ဆိုရင္ သြားလို႔ရေနၿပီ။ ”
“ တကယ္ကံေကာင္းတဲ့လူပဲေနာ္ ”
“ ကံေကာင္းတယ္မေျပာနဲ႔ဦးဗ်၊ ေျခေထာက္ျပန္ေကာင္းသြားေပမယ့္ ငလ်င္လႈပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ရွစ္ထပ္တိုက္က သြက္သြက္ခါေနေတာ့ ေသေတာ့မွာပဲလို႔ အရမ္းထိတ္လန္႔ၿပီး စကားမေျပာႏိုင္ေတာ့ဘဲ ျဖစ္သြားတယ္။ ”
“ ဟာဗ်ာ...ျဖစ္ပံုကလည္း ”
“ အရမ္းေၾကာက္လန္႔စရာ အျဖစ္နဲ႔ႀကံဳရတာတို႔၊ အလြန္တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားစရာ ျမင္ကြင္းကိုျမင္ရတာတို႔ ျဖစ္တဲ့အခါ
အဲဒီလိုပဲ ဆြံ႔အသြားတတ္တယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ ဒါမ်ိဳးဟာ ယာယီပဲျဖစ္တတ္တာပါ။ တခ်ိဳ ႔ကေတာ့ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ့အထိ ျပန္မေကာင္းပဲ ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ ”
“ အခု ဆရာေျပာတဲ့လူကေတာ့၊ သူ႔ခမ်ာ သနားပါတယ္၊ ေျခေထာက္ျပန္ေကာင္းသြားၿပီးမွ ဆြံ႔အ သြားရရွာတယ္။ ”
“ အခုေတာ့ ျပန္ေကာင္းသြားပါၿပီ။ စကားျပန္ေျပာႏိုင္ပါၿပီ။ ”
“ ဟုတ္လား၊ ဆရာတို႔ ဘယ္လိုကုထံုးကို သံုးလိုက္လို႔လဲ ”
“ ဘာကုထံုးမွ မသံုးလိုက္ရဘူး၊ သူ႔ဘာသာ ျပန္ေကာင္းသြားတာ ”
“ ဘယ္လိုလဲ ဆရာရဲ ႔ ”
“ ဒီလိုဗ်....ရုပ္ျမင္သံၾကားက တိုက္ရိုက္ျပတဲ့ တိုက္ဂါးဖလားေဘာလံုးၿပိဳင္ပြဲမွာ ျမန္မာအသင္းကန္ေနပံုကို ၾကည့္ေနရင္း အားမလိုအားမရျဖစ္ၿပီး ထေအာ္လိုက္ရာက အသံျပန္ထြက္လာတာပဲ။ ”
ဆရာ၀န္က နာရီကိုၾကည့္ၿပီး...........
“ ဟာ....ေဆးခန္းသြားဖို႔ အခ်ိန္ေတာင္နီးေနၿပီ။ ” ဆိုၿပီး ထထြက္သြားသည္။

နားေထာင္ေနသူမ်ား ဆတ္တင့ံငံ့ျဖစ္က်န္ခဲ့၏။ တကယ္ပဲေျပာသလား၊ စိတ္ကူးတည့္ရာပဲ ေလွ်ာက္ေျပာသြားသလား ဆိုတာကေတာ့ ေနာက္တစ္ခါလာမွပဲ ေမးၾကည့္ရေတာ့မည္။ ဒီဆရာ၀န္ကလည္း ခပ္ေနာက္ေနာက္ရယ္။ ။

No comments:

Home